Bilans

Autor: Emilia, mama Laury Data: styczeń 9, 2018 Kategoria: Historia Laury | komentarzy 19

Nie lubię styczniowych bilansów, podsumowań i rozczuleń dotyczących minionego roku. Być może dlatego, że w moim przypadku brutalnie ujawniają one rzeczy, których nie udało mi się osiągnąć. Nie robię też żadnych noworocznych postanowień, gdyż doświadczenie nauczyło mnie, że te ostentacyjne plany wygłaszane w Sylwestra stają się zapominanie już około marca. Dlatego zamiast twardych planów, ustawiam sobie raczej marzenia – do których skrupulatnie dążę. W razie niepowodzenia, zawsze można je bez wyrzutów sumienia przenieść na kolejny rok – wszak pragnienia nie mają terminu przydatności. 😉 A przed nami, jak zawsze, nowe sprawy, nadzieje i wyzwania, więc w 2018 roku z pewnością nie będziemy się nudzić. Jeśli zostaniecie z nami, to też się o tym przekonacie!

Tymczasem, nasze dwie córy rosną jak na drożdżach, Laura staje się z dnia na dzień coraz bardziej „dorosła” i wyszczekana, zaś Kaja coraz bardziej samodzielna oraz gadatliwa. Przeraża mnie trochę to tempo ich wzrastania, gdyż uświadamia brutalną prawdę o przeraźliwie szybko mijającym czasie. I chociaż staram się o tym nie myśleć, to nostalgia spowodowana tą kwestią dopada mnie coraz częściej. No cóż… pewnych rzeczy przeskoczyć się nie da.

Laura w szkole radzi sobie rewelacyjnie, więc nawet nie mam na co za bardzo narzekać. No może tylko na to, że jest sporo zadań domowych, a Laurze odrabianie ich zajmuje zbyt wiele czasu. Córa pracuje wolniej nie tylko przez chorobę, ale głównie dlatego, że nie potrafi się powstrzymać przed bujaniem w obłokach… Z tego powodu ćwicząc w zeszycie pisanie słówek zdarza się jej spojrzeć na mnie rozmarzonym wzrokiem i zapytać: „mamo, ile helu jest w Słońcu?”. Albo: „dlaczego starożytne religie wymarły?”.

Natomiast Kaja we wszystkim chce naśladować swoją starszą siostrę – tak samo pragnie pisać, czytać i uczyć się (ambitnie, jak na dwulatkę, nie?). Kaja bardzo chętnie uczestniczy z Laurą w zajęciach logopedycznych, ćwiczy z nią podczas rehabilitacji, „odrabia” z nią lekcje, razem budują z małych kloców LEGO i tak dalej. Jest zapatrzona w siorę jak w obrazek i zna już bardzo dużo słów, więc każdy może się z nią spokojnie dogadać. Dlatego przymierzamy się, by również dla Kai zorganizować jakieś stymulujące jej mózg zajęcia dydaktyczne, podobne, jakie w wieku dwóch lat rozpoczęła Laura. Niech się nam obie dziewczyny stymulują, kształcą i rozwijają na swoje zdrowie, na naszą pociechę oraz z korzyścią dla społeczeństwa.

A na koniec, zamiast rocznego podsumowania, wrzucam Wam zdjęcia z 2017 roku, które do tej pory nie były publikowane na blogu. 🙂

PS.

I jeszcze jedna ważna, naprawdę dla nas istotna sprawa. Tradycyjnie z Nowym Rokiem prosimy Was o przekazanie 1% podatku dla Laury oraz o udostępnienie tej prośby możliwie najszerszemu gronu osób. Jeśli nie macie w swoim otoczeniu nikogo, komu możecie podarować 1%, to będziemy wdzięczni za przekazanie go naszej córce. Wszelkie potrzebne informacje oraz grafiki do udostępniania w sieci znajdują się pod tym linkiem: https://www.kochamylaure.pl/o-laurce/1-podatku/. Za wsparcie z całego serca dziękujemy!!!!!!!!!!!!!!!!!

KRS: 0000068136

CEL SZCZEGÓŁOWY: dla Laury Peter (Wilgosz)

–

WIOSNA

LATO

JESIEŃ

ZIMA