Podsumowanie zimy

Autor: Emilia, mama Laury Data: luty 27, 2015 Kategoria: Historia Laury | komentarzy 21

Chyba już najwyższy czas na podsumowanie zimy – zwłaszcza, że jej nie było. W naszej maleńkiej pomorskiej miejscowości tegoroczny raport przedstawia się następująco:

• śnieg: brak,
• mróz: brak,
• sanki kupione w biedronkowej promocji: nieużyte,
• mój debeściarski skórzany płaszcz z futerkiem: nie założony,
• zimowe buty: nawet nie kupione.

Zima charakteryzująca się powyżej opisanymi cechami, dla każdego dziecka jest niewyobrażalną wręcz tragedią. Była nią również dla Laury – bidulka przez trzy miesiące wypatrywała śniegu w celu obowiązkowego ulepienia bałwana. Spadł może ze dwa razy, ale tak mokry, że właściwe topił się w locie i niczego nie dało się z niego wyczarować. Laura, jak każde dziecko, była z tego powodu niepocieszona, a ja próbowałam jakoś jej wytłumaczyć, że nawet Pani Zimie należy się od życia odrobina przyjemności i że od czasu do czasu ma prawo zaszyć się gdzieś na osobności z Dziadkiem Mrozem…

W końcu przyszła, ale tylko na jeden dzień i w dodatku jako singielka, porzucając towarzyszącego jej Dziadka Mroza niczym zużytą zabawkę. Obficie sypnęła śniegiem przy dodatniej temperaturze, a potem usadowiła się na pobliskich wzgórzach i zaczęła leniwie wygrzewać się na słońcu…

Widząc to, rzuciliśmy się do ataku! Nie zwlekając ani chwili, całą rodziną łapczywie zgarnęliśmy biały puch i w pośpiechu ulepiliśmy bałwana! Był imponujący, miał nos z marchewki oraz wyjątkowy talent do wywoływania uśmiechu na twarzy córki. Jednak intuicja nam podpowiadała, że nasze białe szczęście nie potrwa długo, więc na wszelki wypadek zebraliśmy dowody robiąc sobie pamiątkowe zdjęcia.

I tak oto bałwan został zaliczony, jakkolwiek dwuznacznie by to nie zabrzmiało. A po trzech godzinach upadł, stopił się i dokończył żywota jako brudna kałuża, wtapiając się zupełnie w otaczającą go szarą rzeczywistośc…

Ale ta opowieść to już jest przeszłość, bo teraz, w powietrzu czuć zupełnie inny klimat. W naszym ogrodzie przez ziemię przebijają się właśnie pierwsze wiosenne kwiaty, na krzewach można już dostrzec wzrastające zielone pąki, słońce coraz mocniej przebija się przez chmury, a wiejskie zwierzęta, w tym roku wyjątkowo wcześnie, demonstrują wzajemną na siebie ochotę. Idzie wiosna – miejmy nadzieję, że w przeciwieństwie do zimy, będzie się ona charakteryzowała dokładnie tym, czym powinna!

PS.

Brak zimy w zimie, mimo swych licznych wad, ma jedną ogromną zaletę – można cały czas wychodzić na dwór, nawet posiadając tracheotomię! 🙂

REBUS: Przyjrzyj się zdjęciu i wskaż, kto jest największym bałwanem? 😉